Kaktüslerin Ağzından

Tavsiye Edilen Müzik: Van Gogh, Pedro Meirelles

Özür diliyorum kendimden, özür diliyorum susamadığım için. İçime atamadığım, hep gürleyip taştığım için. Gizlemek istiyorum kendimi, istiyorum ki görmeyin hepiniz ne saklıyorum o kalın kadife perdelerin arkasında. Sakladığım şey güzel mi? Ah, hem de nasıl! Nasıl güzel içim dışım bir bilseniz. Bir bilseniz ne güzel severim, ne güzel yazarım, ne güzel çizer ve oynarım. Ama bilmemeniz gerek sanki. Sormayın neden öylesi gerek, anlamıyorum.

Neyden sakındığımı anlayamıyorum herkesten kaçarken. Evet, evet gerçekten altın değerinde içimde sakladıklarım ama bize öğrettiler ki -belki de ben kendime öğrettim bunu- değerlilerin saklanır ve sadece birkaç insana armağan edilir. Tuttuğun ve sevdiğin yalnızca birkaç insana taç yapraklarını kaldırır ve özünü gösterirsin, ama benim yok. Benim gerçekten de özel insanlarım yok. Anlattığımda duyan yok, ve konuştuğumda dinleyen. Dostlarım yok mu var? Ama kimim ki ben onlara karşı? Dürüst müydüm bunca zaman? Yoksa ki ben, ben taç yapraklarım ile değil de dikenlerim ile mi koruyorum özümü?

Belki de böyledir gerçekten. İçim dışım sizlerle buyurun, inceleyin vitrinde iyice. Ama bilin ki siz seçemezsiniz ona dokunmayı, görebilirsiniz belki, belki de anladım sanarsınız. Ben emanet etmezsem kendimi size; özümü, ruhumu, sevgimi ve bedenimi, siz efendim!

Siz, kendinizi beni biliyor sanmayın.